احمدینژاد قراره فردا اینجا بیاد. در و دیوار شهر پر شده از تبلیغهای روشهای خدمتگذاری به مردم، دولت خدمتگذار، اسلام ناب محمدی، رجایی، حماسه مردمی، میعاد با رییس جمهور و از این چیزها. عصری که از کلاس برمیگشتم دوتا کارگر داشتن جدولهای بلوار را رنگ میزدن، بلواری که منتهی میشه به دانشگاه. در دانشگاه هم مشغول نما سازی ساختمون و صاف کردن زمین برای جای پارک ماشینها و رنگ زدن سردر بودن. یادم میاد از اولین وآخرین باری که خاتمی آمده بود. حداقل شش نفر زیر دست و پا له شده بودن. احتمالن این بار تلفات بیشتره. ببینم اصلن کی اهمیت میده؟ اگر بتونم میرم تا از نزدیک آقای رییس جمهور را ببینم. اگر شد همین جا مینویسم.
خوشا به سعادتون