به توصیه
ایشون، "ما اینجا هستیم "رو خوندم و لذت فراوان بردم. البته لذتی که از انتقال تجربه حاصل میشه نه از خود تجربه. چرا که خود تجربه درعین روانی و زیبایی روایت ، به شدت تلخ و سیاهه. و دانایی بر هر مطلب شاید لذت بخش نباشه که هیچ بلکه دردناک هم باشه .
احساس میکنم این داستان برای کم کردن درد خود نویسنده نوشته شده و نویسنده حساس در کمال توانایی تجربه اش رو از روی دوش خودش منتقل کرده و حالا من
-خواننده، پرستار سالمندانم و میتونم با نگاهی فارغ از زمان به انسان ها و آرزوها و خیال هاشون نگاه کنم. همونطور که خود نویسنده تونسته بود.
این نوشته فقط و فقط ،احساسمه نسبت به این داستان.