دارم آهنگ پدر خوانده رو گوش میدم، قبلش هم داشتم پدر خونده قسمت سوم رو می دیدم و قبلش هم طعم گیلاس. البته نصف طعم گیلاس، چون وسط های فیلم پدر خوانده شروع شد. پدر خوانده دوساعته با تدوین دوباره برادران زحمت کش صدا و سیما. خب ولی همین فیلم تیکه پاره با دوبله فاجعه هم ارزش دوباره دیدن رو داشت. واقعا مگه میشه لذت دیدن بازی آل پاچینو رو از دست داد؟ سکانس هایی مثل سکانس اعتراف مایکل یا سکانس فریاد بی صداش.
دوباره می خوام برم سراغ ادبیات آمریکای جنوبی. این بار با یوسا، سور بز. اصلی ترین دلیلی که تا حالا طرفش نرفتم اینه که حیفم اومده پول دو جلد کتاب رو بدم ولی یک جلد بگیرم! البته کماکان هم حیفم میاد اما برای یه دو ماهی قرار نیست اجاره خونه بدم. حالا دارم با لذت،ذره ذره ، خرجش میکنم.
سلام
با پدر خوانده خیلی موافقم :)