شب پیشگویی (پل استر) ایرانی‌ها لقب پست مدرن رو برای کارهای پل استر انتخاب کردن. معنی که پست مدرن در ذهن من القا می‌کنه رعایت نکردن قواعد جا افتاده‌ی داستان نویسی و مواجهه به یک مخلوق ِ عجیب و غریبِ که هیچ وقت نتونستم ارتباطی باهاش برقرار کنم. اما این کتاب نه عجیب غریبِ نه قواعد رو رعایت نکرده. بلکه کتاب بسیار راحت‌خوان و روانی ِ که جون میده واسه خوندن در این روزهای تعطیل. ترجمه هم مشکل خاصی نداره خوشبختانه. کتاب سه‌گانه‌ی نیویورک شامل سه رمان را هم گرفتم که هنوز فرصت و حس مطالعه‌اش نیامده.
جز و کل (ورنر هایزنبرگ) دانشمندهایی که هم معروفیت جهانی داشته باشند و هم قلم توانایی برای بیانِ ساده‌ی علم واقعاً انگشت شمارند. کسانی مثل استیون هاوکینگ با کتاب "تاریخچه زمان" یا " جهان در پوست گردو". این کتاب هم در حواشی علم بیشتر سر می‌کنه و کشکولیه از زندگی‌نامه و شرح خاطرات و مباحثات علمی و البته فسلفی. یکی از خوبی‌های کتاب اینه که نشون میده روال رسیدن به یک نظریه‌ی بزرگ که مقبولیت جهانی پیدا می‌کنه به چه شکله. (تصور عامه مردم از کشف یا ابداع یک نظریه چیزی در این حد باید باشه: طرف صبح بیدار میشه و تئوری نسبیت به ذهنش میرسه و بعد هم یک مقاله میده و تموم!). ترجمه هم واقعاً عالیه و مترجم علاوه بر این‌که به موضوع ترجمه آشناست، به زبان فارسی هم مسلطِ. چاپ پانزدهم این کتاب پارسال چاپ شد.
در ضمن یکی از جذاب‌ترین فصل‌های کتاب در مورد رابطه‌ی علیت و اصل عدم قطعیتِ که به علاقه‌مندها خیلی توصیه می‌کنم.
ترجمان دردها (جامپا لیری) اگر هنوز این کتاب رو با ترجمه‌ی امیر مهدی حقیقت (که ترجمه‌ی خیلی خوبیه) نخوندید، می‌تونید با ترجمه‌ی "مژده دقیقی" تهیه‌اش کنید. من هروقت به اسم این مترجم روی جلد کتابی برمی‌خورم بی‌اختیار اون کتاب رو می‌خرم. هم سلیقه‌ی خیلی خوبی در انتخاب کتاب‌ها داره و هم ترجمه‌ها عالی هستند. کتاب رو هرمس برای بار دوم چاپ کرده و قطع جیبی داره. در مورد "لیری" هم دیگه انقدر حرف زده شده که من چیزی نگم بهتره.
کبریت خیس (عباس صفاری) مجموعه شعر. شاهکار. اگر هنوز نخوندین بدونین کتاب مهمی رو از دست دادین. نشر مروارید چاپ کرده و اینطور که روی جلدش نوشته شده برنده جایزه شعر کارنامه شده. عباس صفاری متولد ِ 1330 است و (فکر می‌کنم) درآمریکا روزگار می‌گذرونه.
یاد گرفته‌ام تنهایی‌ام را
ماهرانه پشت روزنامه‌ای
پنهان کنم،
اما از مهتاب
که بوی شانه‌های تورا می‌دهد
چیزی را نمی‌توان پنهان کرد.
از خواندن وبلاگت همیشه لذت می برم پسر...
من کتاب کشور آخرین های پل استر را خیلی بیشتر دوست داشتم. این یکی زیادی روان بود./جزء و کل فوق العاده است. از اون کتابایی است که هرچند وقت یکبار باید سراغش رفت./ معرفی کتابهایی برای نخواندن هم کار جالبی بود! بعد از خواندن عقاید یک دلقک هاینریش بل دیگه بقیه کتاباش اونقدر فاز نمی دن./تازگی فیلم شانس کور کیشلوفسکی را دیدم. یکی از فیلم های اولیه اش است. فوق العاده بود. پیشنهاد می کنم حتما ببینیدش./سال خوبی داشته باشید.
سلام
...
سال نو شما مبارک ..
...ممنون از لطفتون
______________ پر کن پیاله را
______________ کاین جام آتشین
______________دیریست ره به
______________حال خرابم نمی برد
سرفراز باشید...
حالا تو هی با معرفی کتاب هایی برای خواندن، دل ما را بسوزان. بله، عباس صفاری در آمریکا زندگی می کند.